Асан Джалилов

     Ewilê biharê bû.       Kurikê delal hewas dikir bavê xwe ra here seyrangê –li mêşê dora şeher.       De, mêşe biharê zef xweşe: bîn-boxsa şînaya terre temiz mêriv berbi xwe didefîne. Çivîk têda dixurdilin, dikine wîte-wît, teyredêd perdirêj baska vedikin û bi kêfa xwe ser mêşera  çerx vedidin, qey …

Rokurtkê payîzê bûn. Xebata deştê kuta bûbû, gundya êrîk-bêrîka xwe dîtibûn, debr-dirlikê xwe dabûn ser hev û destbi def-deweta kiribûn. Hela çend roja pêşda cahil mala Têcoda berev bûbûn, dara zevê dixemilandin, pêra bi deng dilîstin, pêşya dewetêda diçûn. Şayî îdî ketibû gund. Wê rojê nîvro şûnda mala Têco gazî …

Bîranîna nivîskarê me, birayê hêja Emerîkê Serdar Dema despêka salên şêstî ez hatim Yêrêvanê xwendinê Emerîkê êdî zanîngeha Yêrevanê ya pêdagogiyê, para edeyet û dîrokê xilas kiribû, demeke kurt dibistana gundê Elegezê (kîderê wî xwendina xwe ya navîn jî standibû) û para axaftinê kurdî ya radiyoya Yêrêvanê da xebitî bû, …